Οι εργαζόμενοι σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα δεν «προσαρμοζόμαστε» στην πολιτική φτωχοποίησης μας, που ταυτόχρονα υπηρετεί την κερδοφορία και τους ανταγωνισμούς των επιχειρηματικών ομίλων, δεν προσαρμοζόμαστε στην ανοχή και στην ανέχεια, δεν προσαρμοζόμαστε στην λογική του «περίμενε» και των επίδοξων «σωτήρων». Από τα χρόνια των μνημονίων έως σήμερα, που θεωρητικά έχουμε βγει από αυτά – δύο φορές μάλιστα – έχουμε χάσει τουλάχιστον το 40 % του πραγματικού μας μισθού ως δημόσιοι υπάλληλοι, ζούμε το «πάγωμα» των προσλήψεων και την κατακόρυφη αύξηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, την αποδόμηση και παραπέρα ιδιωτικοποίηση του Δημόσιων Συστημάτων Υγείας και Παιδείας, την καταστολή, τον αυταρχισμό και το χτύπημα συλλογικών δικαιωμάτων.
Ζούμε τα αποτελέσματα του χρηματιστηρίου και της «απελευθέρωση» της αγοράς ενέργειας, της πολιτικής της πανάκριβης πράσινης μετάβασης και της απαξίωσης των εγχώριων πηγών, τα αποτελέσματα της Ρωσικής εισβολής και του πολέμου στην Ουκρανία.
Δεν περιμένουμε να μας λύσουν τα προβλήματα και να ικανοποιήσουν τα αιτήματά μας όλοι αυτοί που μας τα δημιουργούν!
